Gaan na inhoud

Bilabiaal

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Labiaal of bilabiaal

Bilabiaal verwys in die fonetiek na die vorm van 'n konsonantklank deur beide lippe (Latyn bi, "twee", labium, "lip") wat met mekaar kontak behou. Afhangende van die druk waarmee dit gedoen word, die gepaardgaande kromming van die lippe, die artikulasieplek en van die mate van deurlating van lug, sal die klank wat veroorsaak word gaan van /m/ oor die /w/ in twee na /b/, /bh/, /ph/ en /p/.

Daar bestaan bilabiale frikatiewe, waar daar geen afsluiting van die lippe plaasvind nie (/w/, /bh/, /ph/) en daar bestaan bilabiale plofklanke (/b/, /p/), waar die afsluiting wel voorkom. Ten slotte kan daar 'n afsluiting wees terwyl die lug tog vrylik kan ontsnap: via de neus. Die bilabiale nasaal wat die resultaat daarvan is, is die /m/.