Gaan na inhoud

Intertekstualiteit

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Intertekstualiteit is die vorming van die betekenis van 'n teks deur ander tekste. Dit kan verwys na 'n outeur wat uit ander tekste leen of 'n vroeër teks verwerk of vervorm, of na 'n leser wat na een teks verwys terwyl hy 'n ander een lees. Die term "intertekstualiteit" is self ook al meermale geleen en vervorm sedert dit die eerste keer deur die poststrukturalis, Julia Kristeva, in 1966 gebruik is. Aldus William Irwin het die term "amper so veel betekenisse as gebruikers gekry, van diegene wat getrou aan Kirsteva se oorspronklike visie is tot dié wat dit slegs as 'n stylvolle manier gebruik om van toespelings en invloed te praat" (Irwin, 228).