Serena (vrou van Stilicho)
| Serena | |
|---|---|
 |
Serena (sterf in 409) was 'n lid van die Dinastie van Theodosius as die broerskind van keiser Theodosius I sowel as eggenote van die militêre bevelvoerder Stilicho.
Familie[wysig | wysig bron]
Serena was die dogter van Honorius, broer van Theodosius I en seun van Flavius Theodosius (Theodosius die ouere). Daar word aangeneem dat haar moeder se naam Maria was. Sy het 'n ouer suster genaamd Thermantia gehad. Serena se vader is voor 379 oorlede, waarna sy aangeneem is deur haar oom Theodosius.[1]
Sy is rondom 384 getroud met generaal Stilicho.[1] Die digter Claudius Claudianus konstateer dat die huwelik weens Stilicho se militêre vermoëns gereël is deur Theodosius; opponerende argumenteerders voer aan dat Stilicho op die tydstip relatief ongedistingeerd was, en dat dit meer waarskynlik is dat Serena self gekies het om met die generaal in die huwelik te tree.[2][3][4] Die paartjie het 'n seun genaamd Eucherios en twee dogters, Maria en Thermantia gehad, wie respektiewelik die eerste en tweede vrou van keiser Honorius, Theodosius se seun en Serena se nefie, sou wees.
Agtergrond[wysig | wysig bron]
Sy was verbonde aan die hof van Honorius, het 'n bruid gekies vir Claudius Claudianus, en vir Honorius se halfsuster Galla Placidia gesorg.
Zosimus het aangeteken hoe Serena, 'n Christen, 'n halssnoer van 'n standbeeld van Rea Silvia.[5] geneem het en dit om haar eie nek gehang het. ’n Ou vrou, die laaste van die vestale maagde, het verskyn en Serena terreggewys en gesweer dat sy gestraf sal word vir haar goddelose daad. Serena het hierna verskriklike drome begin kry wat haar eie ontydige dood voorspel het.[6] Die geleerde in klassieke studies, Alan Cameron, is skepties oor die verhaal.
Stilicho is in 408 op Honorius se bevel tereggestel, en Eucherios is ook kort daarna vermoor. Tydens die plundering van Rome deur die Wes-Gote die volgende jaar is Serena valslik daarvan beskuldig dat sy met die Gote saamgesweer het. Sy is met Galla Placidia se toestemming tereggestel.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 Jones & Martindale Morris, p. 824.
- ↑ Cameron 1970, p. 56.
- ↑ Hughes 2010, p. 15.
- ↑ O’Flynn 1983, p. 16.
- ↑ Rea (of Rhea) Silvia (Latyns: [ˈreːa ˈsɪɫu̯ia]), ook bekend as ondermeer Ilia, was die mitiese moeder van die tweeling Romulus en Remus wat die stad Rome gestig het. Hierdie gebeurtenis is talle kere in Romeinse kuns uitgebeeld. Haar verhaal word vertel in die eerste boek van Titus Livius se Ab Urbe Condita Libri en in Dio Cassius se Romeinse Geskiedenis. Die legende van Rea Silvia vertel hoe sy deur Mars verkrag is terwyl sy 'n vestale maagd was, wat gelei het tot die opwekking van die tweeling, soos genoem in die Eneïde en in die werke van Ovidius
- ↑ ""The New History", 5:38, Zosimus". Transscribed by Roger Pearse. Tertullian.org. Besoek op 19 November 2012.
{{cite web}}: AS1-onderhoud: ander (link)
Bronne[wysig | wysig bron]
- Cameron, Alan (1970). Claudian: Poetry and Propaganda at the Court of Honorius. Clarendon. ISBN 978-0-1981-4351-2.
- Hughes, Ian (2010). Stilicho: The Vandal Who Saved Rome. Barnsley: Pen & Sword Military. ISBN 978-1-84415-969-7.
- Jones, A.H.M.; J.R. Martindale & J. Morris (1971). Prosopography of the Later Roman Empire. Vol. 1. Cambridge-universiteit drukkers. ISBN 0-521-07233-6.
- O’Flynn, John M. (1983). Generalissimos of the Western Roman Empire. University of Alberta Press. ISBN 0-88864-031-5.
